آیا آهن چکش خوار و چدن شکل پذیر یکسان هستند؟

ساختار: ساختار گرافیت کروی در چدن داکتیل، شکل پذیری و مقاومت ضربه ای آن را افزایش می دهد و خواص مکانیکی برتری نسبت به آهن چکش خوار به آن می بخشد.

2. خواص مکانیکی

چدن چکش خوار:

مقاومت کششی: چدن چکش خوار دارای استحکام کششی متوسطی است که معمولاً بین 350 تا 450 مگاپاسکال (مگا پاسکال) متغیر است.

شکل پذیری: شکل پذیری مناسبی دارد که به آن اجازه می دهد تحت تنش بدون ترک خوردگی خم یا تغییر شکل دهد. این باعث می شود آن را برای برنامه هایی که در آن انعطاف پذیری لازم است مناسب باشد.

مقاومت در برابر ضربه: در حالی که چدن چکش خوار از چدن سنتی سخت تر است، در مقایسه با چدن داکتیل در برابر ضربه مقاومت کمتری دارد.

چدن داکتیل:

مقاومت کششی: چدن داکتیل دارای استحکام کششی بالاتری است که اغلب بسته به درجه و عملیات حرارتی از 400 تا 800 مگاپاسکال متغیر است.

شکل پذیری: بسیار انعطاف پذیر است، با درصد کشیدگی معمولاً بین 10٪ تا 20٪، به این معنی که می تواند قبل از شکستگی به طور قابل توجهی کشیده شود.

مقاومت در برابر ضربه: چدن داکتیل به دلیل مقاومت عالی در برابر ضربه شناخته شده است که آن را برای کاربردهایی که در معرض بارگذاری دینامیکی یا استرس زیاد قرار دارند ایده آل می کند.

3. برنامه های کاربردی

چدن چکش خوار:

موارد استفاده متداول: چدن چکش خوار اغلب در ریخته گری های کوچکتر و پیچیده تر مانند اتصالات لوله، براکت ها و سخت افزارهایی که به استحکام متوسط ​​و انعطاف پذیری لازم است استفاده می شود.

محیط های معمولی: معمولاً در لوله کشی، لوله کشی گاز و کاربردهای صنعتی سبک استفاده می شود. توانایی این ماده در جذب شوک و ارتعاشات، آن را برای نصب هایی که شامل حرکات مکانیکی یا انبساط حرارتی هستند مناسب می کند.

چدن داکتیل:

کاربردهای متداول: به دلیل استحکام و چقرمگی برتر، آهن داکتیل در کاربردهای بزرگتر و سخت‌تر مانند قطعات خودرو (مانند میل لنگ، چرخ دنده)، سیستم‌های لوله‌های سنگین و قطعات ساختاری در ساخت و ساز استفاده می‌شود.

محیط های معمولی: چدن داکتیل برای استفاده در خطوط لوله پرفشار، سیستم های آب و فاضلاب و شرایطی که قطعات تحت فشار یا سایش مکانیکی قابل توجهی قرار می گیرند، ایده آل است.

نتیجه گیری

آهن چکش خوار و چدن شکل پذیر یکسان نیستند. آنها انواع متمایز چدن با خواص و کاربردهای متفاوت هستند.

آهن چکش خوار برای کاربردهای کم تقاضا که مقرون به صرفه بودن و خواص مکانیکی متوسط ​​کافی است مناسب است.

در مقابل، چدن داکتیل برای محیط های چالش برانگیزتر که در آن به استحکام، شکل پذیری و مقاومت در برابر ضربه بالاتر نیاز است، انتخاب می شود.